Mam 55 lat i czuję, iż moje życie dopiero się zaczyna. Jednak moje dorosłe dzieci wydają się nie pozwalać mi na pełne rozwinięcie skrzydeł.
Straciłam męża pięć lat temu. Duży dom stał się zbyt ciężkim brzemieniem dla jednej kobiety, więc postanowiłam go sprzedać i kupić skromne mieszkanie. Samochód, którym dzieliliśmy się z mężem, również stał się zbędny. Sprzedałam go i podzieliłam pieniądze równo między dzieci.
Miałam wrażenie, iż niedługo zacznę tonąć w pustce, co mnie bardzo martwiło. Zrozumiałam, iż muszę działać. Zdecydowałam się spakować wszystkie swoje rzeczy i wyruszyć w podróż. Pierwszy przystanek to była Polska, gdzie spędziłam pięć miesięcy, zanurzając się w kulturze i pracując jako zmywaczka.
Następnie była Niemcy, a potem Czechy. Nie bałam się trudności, wybierając proste prace, które nie wymagały znajomości języka. Przemieszczając się między krajami, starałam się oszczędzać, zatrzymując się w tanich hostelach.
Po powrocie do domu zdałam sobie sprawę, iż moje życie dopiero się zaczyna na nowo. Czułam się pełna energii i żywa. Być może przede mną jeszcze wiele podróży i odkryć.
Czas spędzony w podróży przyniósł zmiany również w życiu moich dzieci. Syn został ojcem, a córka przygotowywała się do macierzyństwa. Na kolacji, otoczona najbliższymi, dowiedziałam się, iż następnego dnia odwiedzi mnie psychiatra. Ich troska o moje dobro poruszyła mnie.
Zapytałam siebie: „Dlaczego nie?” Przecież troska moich bliskich to wyraz miłości i opieki. Chociaż nie potrzebuję pomocy psychiatry, rozumiem, iż ich niepokój jest uzasadniony. Wprowadziłam zmiany w swoim życiu, które mogły wydawać się niezwykłe.
Powrót do domu po długiej nieobecności dał mi nowe spojrzenie na życie. Zrozumiałam, iż choćby w wieku 55 lat mogę zacząć wszystko od nowa. Moje dzieci są teraz dorosłe i budują swoje rodziny, a ja mogę zająć się sobą i swoimi pragnieniami.
Moje przygody po świecie dopiero się zaczęły i już marzę o nowych krajach, które chciałabym odwiedzić. Jednocześnie zdaję sobie sprawę, iż są inne aspekty życia, które wymagają uwagi. Cieszę się z możliwości bycia blisko dzieci i wnuków, wspierając ich w ich życiowych drogach.
Moja podróż pomogła mi odnaleźć nową siebie i zrozumieć, iż wiek nie jest przeszkodą do nowych początków. Jestem gotowa na nowe wyzwania i przygody, które przyniesie przyszłość.
