Uganda to niewielkich rozmiarów państwo położone nad Jeziorem Wiktorii na Wyżynie Wschodnioafrykańskiej. Kraj ten stał się jednym z miejsc, w którym schronienie znalazło wielu polskich uchodźców podczas toczącej się II wojny światowej. W latach 1942-1943 Polacy zostali przetransportowani tam z terenów Iranu (następstwo podpisania układu Sikorski-Majski). Wedle informacji, które widnieją na stronie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego szacuje się, iż w 22 osiedlach rozlokowanych z różnych krajach Afryki mieszkało blisko 20 tys. naszych rodaków.
REKLAMA
Zobacz wideo Tomasz Szczepanik z zespołu Pectus zdradza, jakim jest ojcem. "Obecność jest dla mnie najważniejsza choćby kosztem koncertów" [materiał wydawcy kobieta.gazeta.pl]
Polscy uchodźcy w Ugandzie. Jakie warunki czekały na nich w obozie Nyabyeya w Masindi?
Największe skupiska Polaków znajdowały się w Tengeru (Tanzania) oraz w Koja i Masindi (Uganda). Ostatnie z wymienionych liczyło ok. 3,5 tys. mieszkańców. Zagospodarowano i wykarczowano dla nas kawałek ziemi ulokowany pomiędzy Jeziorem Alberta i Jeziorem Kyoga. Stopniowo zaczęto budować domostwa: od budynków z gliny, przykrytych trawą słoniową i liśćmi bananowca po murowane.
Uchodźcy otrzymali odzież i przydział żywności. Wraz z rozwojem osiedla funkcjonował tam szpital i apteka. Dzieci mogły uczęszczać do jednej z trzech szkół podstawowych, przedszkoli i innych placówek oświaty. Działały warsztaty rzemieślnicze, piekarnie, cegielnie, elektrownia i stacja pomp. Aktywne było harcerstwo, świetlice i teatr. Mieszkańcy zbudowali również kościół, który stoi do dziś, a tuż obok niego znajduje się polski cmentarz.
Jak wyglądała polska wioska w Afryce? Pokazali nagranie
jeżeli jesteście ciekawi, jak wyglądało osiedle w Nyabyeya w Masindi, to możecie to zobaczyć na profilu @africa_in_poland na Instagramie. Na krótkim nagraniu przedstawiono kolaż różnych ujęć wioski, na których można dostrzec, w jakich warunkach żyli nasi rodacy na uchodźstwie.
Dobrze prosperująca polska społeczność językowa zakorzeniła się w obozie w Nyabye. Polskie rodziny zostały zintegrowane w społeczeństwie Ugandy, dzięki czemu zbudowały szpital, piekarnię, a choćby kościół. Ugandyjczycy i osadnicy połączyli się poprzez wspólne posiłki, muzykę i taniec.
Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu.
Zachęcamy do zaobserwowania nas w Wiadomościach Google.
