Autor: Saima Wazed, dyrektor regionalny WHO na Azję Południowo-Wschodnią
Podczas Światowego Dnia Malarii w 2024 r. jednoczymy się pod hasłem „Przyspieszenie walki z malarią na rzecz bardziej sprawiedliwego świata”. Temat ten, zsynchronizowany z hasłem tegorocznego Światowego Dnia Zdrowia „Moje zdrowie, moje prawo”, podkreśla pilną potrzebę zajęcia się poważnymi nierównościami, które utrzymują się w dostępie do usług zapobiegania malarii, jej wykrywania i leczenia.
W ostatnich latach światowe wysiłki na rzecz ograniczenia malarii uległy stagnacji, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego i pogłębia nierówności w społecznościach. Każdy ma prawo do wysokiej jakości, terminowych i niedrogich usług związanych z malarią, jednak dla wielu pozostaje to nieuchwytne, utrwalając cykl nierówności, który nieproporcjonalnie dotyka najsłabszych spośród nas.
Szczególnie dotknięte są niemowlęta i małe dzieci, zwłaszcza te poniżej piątego roku życia, a różnice w dostępie do edukacji i zasobów finansowych zwiększają ryzyko.
Kobiety w ciąży również są narażone na zwiększone ryzyko, ponieważ ciąża zmniejsza odporność na malarię, czyniąc je bardziej podatnymi na infekcje i ciężkie choroby. Nierówność płci, dyskryminacja i szkodliwe normy dotyczące płci jeszcze bardziej zwiększają ich bezbronność. Bez szybkiej i odpowiedniej interwencji malaria w czasie ciąży może mieć druzgocące konsekwencje, w tym ciężką anemię, śmierć matki, poród martwy, przedwczesny poród i niską masę urodzeniową dziecka.
Uchodźcy, migranci, osoby wewnętrznie przesiedlone i ludność tubylcza są również narażeni na zwiększone ryzyko malarii, często są wykluczeni z działań mających na celu zwalczanie choroby i doświadczają niekorzystnych warunków, w których malaria rozwija się. Zmiana klimatu i nadzwyczajna sytuacja humanitarna pogłębiają te wyzwania, powodując przesiedlenia ludności i czyniąc ją bardziej podatną na tę chorobę.
Malaria pozostaje poważnym wyzwaniem dla zdrowia publicznego w naszym regionie, dotykającym dziewięć z jedenastu państw i stanowiącym jedną trzecią światowego obciążenia poza Afryką. Pomimo ogromnych przeszkód, przed którymi stoimy, cieszę się z postępu, jaki osiągnęliśmy w ostatnich latach. W ostatnich latach w naszym regionie odnotowano znaczny spadek liczby przypadków i zgonów malarii, co stanowi najbardziej znaczący spadek wśród wszystkich regionów WHO. Zachęcają mnie postępy poczynione przez takie kraje jak Bhutan, Nepal i Timor Wschodni w ramach inicjatywy E-2025, które pokazują, iż dzięki zaangażowaniu politycznemu i wspólnym działaniom eliminacja malarii jest w zasięgu ręki. Osiągnięcie przez Timor Wschodni stanu wolnego od malarii przez trzy kolejne lata jest niezwykłym kamieniem milowym, podkreślającym siłę odporności i wytrwałości w obliczu przeciwności losu. Te osiągnięcia są świadectwem poświęcenia i niestrudzonych wysiłków pracowników służby zdrowia, decydentów i społeczności w całym regionie.
Jednak nasza podróż w kierunku eliminacji malarii jeszcze się nie skończyła. Chociaż kilka państw jest na dobrej drodze do osiągnięcia celów Globalnej Strategii Technicznej (GTS), wyzwania przez cały czas istnieją, szczególnie w krajach takich jak Indonezja i Birma, gdzie liczba przypadków odnotowała wzrost. Niestabilność polityczna i społeczna w Birmie przyczyniła się do siedmiokrotnego wzrostu liczby przypadków, podkreślając krytyczne skrzyżowanie zdrowia z szerszymi czynnikami społeczno-politycznymi.
Dominacja P. vivax w niektórych krajach stwarza wyjątkowe wyzwania wymagające dostosowanych strategii skutecznej kontroli i leczenia. Ponadto zagrożenie przypadkami importowanymi do państw takich jak Bhutan, Nepal i Timor Wschodni podkreśla znaczenie współpracy regionalnej i nadzoru transgranicznego dla zapobiegania ponownemu wzrostowi zachorowań i osiągnięcia trwałej eliminacji malarii.
Przy tej okazji WHO wzywa do ponownego zwrócenia uwagi na bariery utrudniające równość zdrowia, równość płci i prawa człowieka w odpowiedzi na malarię. Musimy podwoić nasze wysiłki, aby stawić czoła tym wyzwaniom i zapewnić wszystkim osobom, niezależnie od ich statusu społeczno-ekonomicznego lub położenia geograficznego, dostęp do ratujących życie usług w zakresie zapobiegania malarii, diagnostyki i leczenia. Co więcej, wykorzystując technologię cyfrową, możemy lepiej zrozumieć różnorodne potrzeby zdrowotne populacji, gromadzić i analizować dane oraz monitorować postępy w czasie rzeczywistym, co pozwala nam identyfikować nierówności w zdrowiu i eliminować je zarówno poprzez sprawdzone interwencje, jak i innowacje w świadczeniu usług.
„Przyspieszmy walkę z malarią na rzecz bardziej sprawiedliwego świata” poprzez:
– Koniec z dyskryminacją i piętnem
– Angażowanie społeczności w podejmowanie decyzji zdrowotnych
– Zapewnienie opieki zdrowotnej blisko miejsc zamieszkania i pracy ludzi poprzez podstawową opiekę zdrowotną
– Zajęcie się czynnikami zwiększającymi ryzyko malarii
– Włączenie interwencji w zakresie zwalczania malarii do powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego
Wspólnie zaangażujmy się w przyspieszenie walki z malarią, tworzenie partnerstw i wdrażanie strategii opartych na dowodach, aby stworzyć bardziej sprawiedliwy świat, w którym nikt nie zostanie pozostawiony w tyle w naszym dążeniu do całkowitego położenia kresu malarii.
Źródło
