Wilk z bajki to czarny charakter, który nie zawsze zachowywał się dobrze, a jeszcze na dodatek pali papierosy, kradł auta i był leniem. W kontrze stał Zając, czyli zawsze miły i ułożony młodzieniec, o wiele sprytniejszy od mało rozgarniętego Wilka. Oczywiście sama bajka, która była hitem PRLu zza wschodniej granicy jest dziś już klasykiem, jednak mało kto ponownie pokazałby ją dzieciom.
REKLAMA
Zobacz wideo Czy mamy w Polscę epidemię wad wymowy? Logopedka: Zobacz, jak dziecko ogląda bajkę
Zły Wilk i dobry Zając
"Wilk i Zając" to kultowa rosyjska kreskówka, która zadebiutowała na ekranach w 1969 roku. Seria filmów animowanych opowiada o niekończącej się pogoni niegrzecznego i niesfornego Wilka, który zawsze wpakuje się w jakieś tarapaty, za miłym, grzecznym i pomocnym Zającem. Głównie bohaterowie mają zatem wiele zabawnych przygód. kilka jest porywających dialogów, to raczej pojedyncze zdania, wykrzyknienia, chociażby nieśmiertelne zdanie wypowiadane przez Wilka: "Ja Ci jeszcze pokażę!" (do Zająca), bo przecież puentą każdego odcinak jest tryumf dobra nad złem.
Dziś oglądamy "Wilka i Zająca" z sentymentu albo dlatego, iż chcemy dowiedzieć się, czym żyli nasi rodzice. Nie jest to raczej bajka, którą włączymy naszym dzieciom. Powód? Dość kontrowersyjne zachowania, które mogą mieć nieco demoralizujący wpływ na maluchy. Wilk przecież pije alkohol, pali papierosy, kradnie auta, kłamie i oszukuje.
Postacią pozytywną jest oczywiście sam Zając, któremu zawsze udaje się uciec przed Wilkiem. Zając jest postacią charakterystyczną: jeździ na łyżwach, śpiewa piosenki i występuje na scenie. Czasami zdarza mu się ratować Wilka z problemów i innych opresji. Zając, mimo wszystko, nie boi się Wilka, kiedy ma okazję, zawsze pomacha mu z bezpiecznej odległości, odwiedzi w szpitalu, nie zostawia w ciężkich chwilach.
Relikt minionych czasów
W zamyśle twórców bajka miała być pewnego rodzaju wzorem danym dzieciom. Animowany serial pokazuje bowiem, jak należy się "właściwie" zachowywać (Zając jest zawsze grzeczny, a Wilk rozrabia). I oczywiście chciano dobrze, ale wyszło jak zwykle, czyli nie do końca dobrze i poprawnie.
"Wilk i Zając" to była ulubiona bajka mojego taty. Pamiętam z czasów swojego dzieciństwa, iż kiedy wspólnie ją oglądaliśmy, seansów bawił się lepiej niż dzieci. Mało ambitne gagi śmieszyły go do łez i chociaż bajka została już dawno zdjęta z telewizyjnej ramówki, jako właśnie ta demoralizująca i źle wpływająca na dzieci, w domowych archiwach pozostało kilka płyt DVD z wizerunkiem Wilka i Zająca. To relikt minionych czasów, które odeszły i do których z sentymentem często wielu z nas wraca.
