Marianna i jej przyjaciółka wybrały się na spacer, ciesząc się świeżym powietrzem i lekką rozmową. Przyjaciółka pchała przed sobą wózek z wnukiem, wyrażając swoje zmęczenie i frustrację.
“Tak się męczę z tym wnukiem, to niewiarygodne,” westchnęła. “Kiedy wracam do domu, nie mam już siły na nic innego. Nie mam czasu w sprzątanie ani gotowanie, bo maluch jest tak aktywny i ciekawski! Ani chwili nie daje mi spokoju. Czekam, aż w końcu pójdzie do przedszkola… Ale wiem, iż bez mojej pomocy mojej córce byłoby bardzo ciężko, zwłaszcza z płaceniem kredytu hipotecznego. Nie mogłam jej odmówić, gdy dostała dobrą propozycję pracy. Myśleli o zatrudnieniu niani, ale jak mogłabym zostawić takiego malucha z obcą osobą? Dlatego zawsze im pomagam.”
Marianna słuchała przyjaciółki i współczująco kiwała głową. “Na twoim miejscu byłabym szczęśliwa,” odpowiedziała. “Nawet bez przedszkola, sama opiekowałabym się wnukiem. To takie szczęście! Wyobraź sobie, gdyby go nie było, czym byś się zajmowała? Siedziałabyś sama przed telewizorem i nudziła się. Dzieci mają swoje sprawy, a do emerytury im jeszcze daleko.”
“Ale moja Kasia nie chce ani męża, ani dzieci,” westchnęła przyjaciółka. “Ma już prawie 35 lat, ale po prostu tego nie chce. Nie ma problemów zdrowotnych ani finansowych, ale po prostu nie chce prowadzić życia rodzinnego.”
Kasia zawsze była niezależna i ambitna. Ciężko pracowała nad swoją karierą i nie dążyła do poważnych związków. Chociaż miała romanse, żaden z nich nie przerodził się w coś poważnego. choćby tymczasowo zamieszkała z jednym chłopakiem, ale gwałtownie wróciła do rodziców. Marianna martwiła się o nią, myśląc, iż może mieć depresję po rozstaniu, ale Kasia wciąż cieszyła się życiem.
Pewnego dnia Marianna postanowiła poważnie porozmawiać z córką o jej związkach. Była zaskoczona, gdy usłyszała, iż Kasia po prostu nie widzi siebie w życiu rodzinnym. “Nie lubię być związana z mężczyzną, dostosowywać się do jego harmonogramu i zainteresowań,” wyjaśniła. “Chcę wolności i niezależności.”
Marianna zrozumiała, iż córka naprawdę woli być sama. “Może po prostu nie spotkała jeszcze tego jedynego?” zasugerowała.
“Nie, nie o to chodzi,” odpowiedziała przyjaciółka. “Po prostu nie chce ani męża, ani dzieci. choćby odrzuciła moją propozycję, żeby urodzić dziecko dla siebie. Woli swoją wolność.”
Kasia była finansowo niezależna i umiejętnie zarządzała swoimi finansami. Kupiła dwie mieszkania, jedno z nich wynajmowała, i żyła w pełnym dostatku. Mogła sobie pozwolić na luksusowe życie i podróże, ale życie rodzinne dla niej nie miało znaczenia.
“Przynajmniej mogłaby urodzić dziecko,” narzekała Marianna. “Ale nie widzi w tym sensu. Próbowałam ją przekonać, ale bezskutecznie.”
Kasia była pewna swojego wyboru i kontynuowała budowanie kariery. Wiedziała, iż w przyszłości będzie miała dostatek i brak problemów. Mimo to nie widziała sensu w rodzeniu dzieci tylko po to, żeby przedłużyć ród.
Kasia, wierna swoim zasadom, zdecydowanie odrzucała ideę założenia rodziny i posiadania dzieci. Nie tylko to negowała, ale otwarcie lekceważyła wszystkie obowiązki, które zwykle spoczywają na rodzicach. W jej świecie nie było miejsca na kompromisy czy poświęcenia dla innych.
Marianna często martwiła się o przyszłość córki, zdając sobie sprawę, iż z nią zakończy się ich linia rodzinna. Ten fakt wywoływał gorycz i niepokój, ale nic nie mogło zmienić decyzji Kasi. choćby własne cierpienia i dążenie do zabezpieczenia przyszłości nie mogły skłonić jej do zmiany zdania.
Z biegiem czasu Kasia coraz bardziej pogłębiała swoją samodzielność. Budowała karierę, dbała o swoje finanse i umacniała swoją pozycję w społeczeństwie. Jednak jej decyzja o pozostaniu samej i niezakładaniu rodziny pozostawała niezmienna.
Dla Marianny i jej męża był to źródło głębokiego smutku. Marzyli o wnukach, o kontynuacji swojego rodu, ale teraz musieli zaakceptować trudną rzeczywistość: ich linia rodzinna kończyła się na Kasi. Nie było nadziei na to, iż ktoś przedłuży ich dziedzictwo, i ten fakt był dla nich ciężkim brzemieniem.
W ten sposób historia Marianny, jej przyjaciółki i córki Kasi była historią rozczarowania, straty i niespełnionych nadziei. Była przypomnieniem, jak życie może przynieść niespodziewane zwroty i jak niektóre decyzje mogą mieć długoterminowe konsekwencje, których nie można zmienić.
